Even voorstellen...

Even voorstellen: Eliza

Eliza is 11 en speelt al 5 jaar harp bij DE HARPSCHUUR.  Ze heeft gekozen voor de harp omdat ze het zo’n mooi instrument vindt met een mooi geluid. En natuurlijk omdat ze het superleuk vindt om te doen. Wanneer ze maar tijd heeft, zit ze achter haar mooie Salvi Prima. Soms heeft ze wat minder tijd en dat vindt ze dan erg jammer want…harp spelen is eigenlijk altijd veel plezier maken! 

Concerten geven doet Eliza heel graag en daarom doet ze mee met Harpy Christmas! Het mooiste stuk van het programma vindt ze ‘In the bleak midwinter’. Ze hoopt dat er heel veel mensen zullen komen, zodat die allemaal ook geld aan War Child kunnen geven want, zoals Eliza het zelf verwoordt: ‘Dan kunnen de kinderen die in een oorlogsgebied wonen even aan iets anders denken en kunnen ze even plezier maken want in oorlog is geen plezier te beleven.’

Even voorstellen: Margaret

Margaret is 10 en speelt vanaf haar 7e jaar harp bij DE HARPSCHUUR. Ze vond de harp al heel lang een prachtig instrument en omdat niet veel kinderen het bespelen leek het haar leuk om te gaan doen, want Margaret houdt ervan om iets nieuws te proberen. Margaret heeft familie in Amerika, waar haar moeder vandaan komt en afgelopen zomer mocht ze daar samen met haar moeder spelen op een bruiloft! Ze speelden de Canon in D van Pachelbel, een stuk dat ook op het kerstprogramma staat. Maar het mooiste stuk van het programma vindt Margaret toch ‘Dona nobis Pacem’. Margaret speelt op een mooie Salvi harp. Ze vindt het fijn om les te hebben van juf Judith, want die helpt haar als iets moeilijk is en geeft haar leuke liedjes om te spelen. 

Dat we met Harpy Christmas! geld inzamelen voor War Child vindt Margaret extra fijn want, zoals ze het zelf zegt: ‘Die kinderen hebben een slecht leven en ze hebben ook geld nodig om te eten. Ook heeft de politie geld nodig.’

Even voorstellen: Eline

Eline speelt al 15 jaar harp en heeft les bij Annerieke Kaldeway in Bilthoven. Als kind raakte ze al gefascineerd door de harp, koos in eerste instantie toch voor de fluit, maar de liefde voor de harp bleef kriebelen. Gelukkig maar, want ze speelt inmiddels alweer een jaar of 10 mee in de Folkharp-groep van DE HARPSCHUUR. Samen muziek maken vindt ze het mooiste dat er is!

Eline speelt tijdens het concert op haar eigen harp Ingrid, speciaal voor haar gebouwd door de Nederlandse harpbouwer Henk van Loo. Aan de binnenkant van de harp staat een zgn. ‘tribal’ (een soort tattoo die Eline zelf heeft uitgekozen) die het instrument heel persoonlijk maakt. Misschien wil ze ooit nog een harp met een vollere klank… maar deze is moeilijk af te staan.

Kinderen zijn de toekomst. Wanneer oorlogsslachtoffertjes niet goed opgevangen worden, zullen ze er trauma's aan overhouden, met alle nare gevolgen van dien. Dat Harpy Christmas! geld inzamelt voor War Child, maakt het voor Eline nog specialer om mee te spelen.

Even voorstellen: Arjan

Een man achter de harp?? Mis…helaas…hopelijk gaat Remy de mannen wat meer stimuleren! 

Nee, Arjan heeft ons schitterende affiche gemaakt. Zijn dochter heeft les bij DE HARPSCHUUR en Arjan heeft aangeboden om het concert op deze in het oog springende manier te promoten. Zijn bedrijf 'Spankracht Ontwerpers' buigt zich dagelijks over het ontwerpen van een identiteit, beurswand, huisstijl, folder, infographic, mobiele app, applicaties, websites of interfaces. Het maakt allemaal niet uit: de ontwerpers van Spankracht hebben er plezier in. Dat zie je terug in hun werk: verfijnd, bewust, pixelperfect en met aandacht vormgegeven. 

Even voorstellen: Tineke

Vanaf het moment dat Tineke 3 jaar geleden DE HARPSCHUUR binnen wandelde is ze verkocht! Ze voelt het bespelen van de harp als het zingen van haar ziel. Ze studeert met ongelooflijk plezier, improviseert graag en om dan te merken dat alle energie uiteindelijk resultaat oplevert!

Harp spelen betekent de wereld voor Tineke. En wat is fijner om die wereld dan nog wat mooier te maken door mee te doen aan Harpy Christmas! voor War Child, zodat we even het leven van kinderen, de toekomst van ónze wereld, verlichten en verzachten. Elk kind immers zou moeten kunnen leven in veiligheid en zorgeloosheid.

Even voorstellen: Suzanne

Voordat Suzanne bij DE HARPSCHUUR kwam, had ze er al een heel harpleven op zitten! Op haar 10e liep ze op de muziekschool het harplokaal binnen en ze is sindsdien nooit meer bij een ander lokaal naar binnen gelopen. Samen met het harpensemble waar ze in speelde heeft ze tijdens haar jeugd op de meest uiteenlopende plekken gespeeld: kerkjes, een avond bij de plattelandsvrouwen, bejaardenhuizen, opluistering van feestjes van de gemeente en zelfs in een kerstshow van een tuincentrum….! Ook is ze mee geweest naar diverse uitwisselingsprojecten in Tsjechië en Duitsland. Met de groep en alle harpen in een touringbus, logeren bij gastgezinnen...heel spannend als je 15/16 jaar bent!

Tijdens haar studie raakte de harp wat meer op de achtergrond. Daarna ging Suzanne wonen in Leusden en vond ze DE HARPSCHUUR. Al gauw ging ze deel uitmaken van de gevorderde folkharpgroep en had ze haar draai snel weer gevonden. De komst van haar kinderen zorgde weer even voor een pauze maar inmiddels is Suzanne weer helemaal terug. Soms heeft ze meer tijd om te oefenen, soms wat minder, maar de harp hoort bij haar leven. Voor Suzanne is ze als een oude vriend….soms zie je elkaar tijden niet, maar het voelt altijd vertrouwd. Voor haar werkt het als een soort mindfulness; in alle drukte van de dag op een matje liggen ontspannen werkt voor haar niet, maar ‘noten happen’, nadenken over vingerzettingen en genieten van de muziek maakt dat ze alle stress van de dag achter zich kan laten. Een goede reden dus om er nog heel lang mee door te gaan en als het lukt, vaker te spelen!